به نقل از «ایرنا»

سریلانکا: با مسکو برای دریافت وام خریدِ نفت مذاکره می کنیم

تاریخ انتشار: ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۳۳۹۸۶

به گزارش روز شنبه ایرنا به نقل از خبرگزاری اسپوتنیک، «باندولا گوناواردنا» گفت: "ما می توانیم این بحران را مدیریت کنیم زیرا ماه های گذشته با بحران مواجه بودیم، اما اکنون به آرامی از بحران اقتصادی و بحران ارز خارجی رهایی یافته ایم. ما می خواهیم حمایت بزرگی از روسیه دریافت کنیم. گفتگوها به خوبی در جریان است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

"

وی افزود: «گوتابایا راجاپاکسا»، رئیس جمهور سابق سریلانکا از ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه درخواست کرده است تا با هدف خروج این کشور از بحران، وامی برای خرید نفت از مسکو دریافت کند

در تیر ماه سال جاری، راجاپاکسا در پی عمیق‌تر شدن بحران اقتصادی در این کشور و افزایش تقاضا برای کناره گیری از سمتش، از ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه خواست به کشورش نفت نسیه ای بدهد.

به گزارش پایگاه خبری "بیزنس اینسایدر"، هم‌زمان با وقوع شدیدترین بحران اقتصادی ۷۰ سال اخیر در سریلانکا، راجاپاکسا از ولادیمیر پوتین همتای روس خود خواسته به این کشور نسیه سوخت بدهد.

راجاپاکسا در حساب توئیتری خود از تماس تلفنی "بسیار سازنده" با رئیس جمهوری روسیه خبر داد که در آن وی درخواست حمایت مالی و اعتباری کرده است. سریلانکا پیش از این هم از جمله خریداران نفت روسیه بوده است.  

معترضان سریلانکایی اخیرا در اعتراض به شرایط معیشیتی در نزدیکی ساختمان پارلمان این کشور در "کلمبو" پایتخت تجمع کردند و از راجاپاکسا خواستند از سمت خود کناره‌گیری کند. گزارش‌ها نشان می دهد نرخ تورم سریلانکا در  ماه ژوئن (خرداد و تیر) به رکورد ۵۴.۶ درصد رسیده و قیمت مواد غذایی تقریبا دو برابر شده است.

درخواست رئیس‌جمهوری سریلانکا از پوتین پس از آن صورت می‌گیرد که «رانیل ویکرماسینگه» نخست‌وزیر این کشور روز سه‌شنبه هفته گذشته کشورش را «ورشکسته» خواند.

تلاش‌های راجاپاکسا برای حل و فصل بدترین بحران اقتصادی سریلانکا در بیش از ۷۰ سال گذشته، از جمله تامین حمایت مالی از هند و چین، تاکنون نتوانسته به هفته ها کمبود سوخت، نیرو، غذا و سایر اقلام ضروری پایان دهد.

از سوی دیگر، ذخایر ارز خارجی سریلانکا پس از عدم پرداخت بدهی های این کشور برای اولین بار در ماه مه به پایان رسیده و این بدان معنی است که این کشور برای پرداخت هزینه واردات سوخت دچار مشکل شده است.

گزارش‌های رسیده از این کشور آسیایی نشان می‌دهد مردم برای تامین سوخت وسایل نقلیه خود مجبور هستند روزها در صف بنزین بایستند و دولت برای صرفه‌جویی در مصرف سوخت، دور کاری را تشویق می‌کند.

تلاش سریلانکا برای واردات نفت از روسیه در حالی است که کشورهای غربی در بحبوحه تحریم‌ها به دلیل حمله به اوکراین از واردات انرژی روسیه اجتناب می کنند، اما کشورهای دیگری مانند چین و هند نفت روسیه را با تخفیف خریداری می کنند.

برچسب‌ها روسیه ولادیمیر پوتین سریلانکا

منبع: ایرنا

کلیدواژه: روسیه ولادیمیر پوتین سریلانکا روسیه ولادیمیر پوتین سریلانکا ولادیمیر پوتین بحران اقتصادی رئیس جمهوری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۳۳۹۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سقوط پوتین؟ شاید آرزو بر جوانان عیب نیست / گورباچف مایه عبرت ولادیمیر پوتین شده است / چرا روسیه پوتین با شوروی در آستانه سقوط متفاوت است

به گزارش جماران، پیتر روتلند، استاد در دانشگاه وسلین و دانشیار مرکز دیویس برای مطالعات روسیه و اوراسیا در دانشگاه هاروارد در تازه ترین نوشتار برای Responsible Statecraft درباره خطرات توهم فروپاشی حکومت ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه نوشت:

ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیراً مقاله‌ای را با عنوان «رژیم شکننده پوتین» در فارن افرز منتشر کرده و استدلال کرده که مانند حکومت شوروی ، سیستم سیاسی پوتین نیز همیشه در آستانه فروپاشی است.  این استدلال بر اساس یک قیاس مستقیم تاریخی به دست می آید. نظام شوروی قوی و تغییرناپذیر به نظر می رسید و عملاً هیچ کس فروپاشی آن را پیش بینی نمی کرد  اما فروپاشید. به همین ترتیب، سیستم پوتین قوی و مقاوم به نظر می رسد و کمتر کسی می تواند فروپاشی آن را تصور کند. اما فروپاشی آن نیز رخ خواهد داد.

می توان فهمید که چرا این استدلال برای Foreign Affairs جذاب است. آرزو همیشه مخاطب را جذب می کند: مردم دوست دارند آنچه را که می خواهند بشنوند به آنها گفته شود. شاید بهتر باشد اینطور القا شود که بدون هیچ چشم‌اندازی برای یک ضد حمله موفق در اوکراین، محتمل‌ترین سناریو برای پیروزی اوکراین، فروپاشی رژیم در روسیه است.

قیاس های تاریخی می توانند جذاب اما گمراه کننده باشند زیرا ممکن است توجه ما را بر شباهت های سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوت های ساختاری را نادیده می گیرند. واقعیت این است که چندین جنبه مهم وجود دارد که رژیم پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی قرار دارد.

اولاً، میخائیل گورباچف تنها شش سال در قدرت بود و هرگز نتوانست کنترل مؤثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی و یا بوروکراسی در کل ایجاد کند. در نتیجه، ابتکارات سیاستی او با اجرای مؤثر همراه نشد و او را مجبور به اتخاذ اقدامات رادیکال‌تر کرد که کل سیستم را بی‌ثبات کرد. در مقابل، پوتین خیلی سریع پس از به قدرت رسیدن در سال 2000، کنترل قوی بر نخبگان رقیب اعمال و «عمود قدرت» را احیا کرد. او 24 سال است که این مسئولیت را بر عهده داشته است و اکثر تحلیلگران موافقند که پایه های نهادی رژیم پوتین قوی است و احتمالاً پس از مرگ بنیانگذار خود ، نیز جان سالم به در خواهد برد. دوم، یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، این واقعیت بود که این شوروی در حال مبارزه با یک جنگ غیرقابل پیروزی در افغانستان بود که آن را مجبور به مذاکره با غرب کرد. روسیه در حال جنگ در اوکراین است در حالی که هنوز به پیروزی خود مطمئن است. سوم، اتحاد جماهیر شوروی ورشکست شده بود، کسری تجاری داشت و در خارج از کشور پول قرض می گرفت. اما اکنون علیرغم فشار تحریم های غرب، روسیه در سال گذشته 50 میلیارد دلار مازاد تجاری داشت. اقتصاد برنامه‌ریزی‌شده شوروی سفت و سخت و گودالی از یارانه‌های دولتی بود.  بر خلاف اتحاد جماهیر شوروی، روسیه دارای یک اقتصاد سرمایه داری پویا است که به خوبی با اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان آن در دور زدن تحریم های غرب ماهر شده اند. چهارم، اتحاد جماهیر شوروی، فدراسیونی بود که 52 درصد جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دادند. روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که روس ها 82 درصد از جمعیت آن را تشکیل می دهند.

مسلماً احتمال شورش اسلامگرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف، رهبر چچن را به یک رعیت وفادار مسکو تبدیل کرد، در مورد هر جانشینی صادق است:  بهتر است از جریان کمک های مسکو لذت ببرید و لامبورگینی بخرید تا اینکه آواره ای با جیب خالی باشید.  چچنی ها از جنگ های اول و دوم درس گرفته اند: استقلال طلبی ارزش تلاش ندارد. هیچ یک از جمهوری های قومی دیگر در فدراسیون روسیه علاقه ای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.

حمله 22 آوریل به تالار شهر کروکوس نه تنها یادآور این نکته بود که تروریسم اسلام گرا همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است، بلکه نشان دهنده شکست اطلاعاتی گسترده توسط سرویس های امنیتی روسیه بود. ایالات متحده از قبل به آنها هشدار داده بود که چنین حمله ای در راه است: آنها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالن های کنسرت در مسکو قرار می دادند. با این حال، حملاتی مانند کروکوس باعث تغییر رژیم در روسیه نمی شود.

تروریست ها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده اند. این نشان می دهد که 8 میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه هستند. اما ارزش آنها در اقتصاد روسیه با نیروی کار کم، حداقل در حال حاضر از چالش امنیتی آن بیشتر است.

شورش واگنر در ژوئن 2023 یک تحول خارق‌العاده بود؛ جدی‌ترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال 2000. ما هرگز نمی‌دانیم اگر او به کرملین می رسیدچه اتفاقی می‌افتاد. اگر یوگنی پریگوژین به عقب برنگشته بود، اما به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند چه سناریویی شکل گرفته بود.   آنچه ما می دانیم این است که قیام شکست خورد. پریگوژین مرده و دفن شده  و ثبات رژیم به سرعت برقرار شد.

اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین  پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما یک امر دور از ذهن باقی می ماند و نمی تواند به عنوان پایه ای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.

برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقع بینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری می کند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم  اما پوتین (و رئیس جمهور چین، شی جین پینگ) از اشتباهات گورباچف درس گرفته اند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض استوار کند که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد خواهد کرد.